جاده پای پیاده راه افتاد
نقشه ی راه ، دست ماه افتاد

دیده می شد دوباره تنگ غروب
کوه و شال بنفش رنگ غروب

ابری از دور داشت رد می شد
نقطه چین می گذاشت....رد می شد

جاده دنبال نقطه چین ها رفت
راه پیچید و ماه ، تنها رفت

جاده ها گرچه همسفر بودند
همگی از تو بی خبر بودند

نامت از ابرها فرو می ریخت
پشت سر، پیش پا فرو می ریخت

دهن خشک خاک ، تر می شد
نفس جاده تندتر می شد

خارها بی درنگ گل می داد
صخره و تخته سنگ گل می داد

اتفاقات خوب  ناگاه اند
جاده ها سینه خیز در راه اند