و مرگ آمد و من را به اشتباه گرفت
از این جهان پر از دود روسیاه گرفت

مپرس بعد کسوف رخت در این دنیا
چگونه شد به دل شب نگاه ماه گرفت

که بعد تو هر آن قلم، هر آن به دفتر رفت
تمام شعر و غزل هام رنگ آه گرفت

بیا و ساده بگو سهمم از نفس‌هایم
چه بوده است؟جز این دل که گاه گاه گرفت

و این تویی که به دستم نشانده‌ای تیغت!
خدا هم آمد و راهم به هر گناه گرفت
...
تو آمدی ولی این‌بار عاشقت نشدم
و مرگ آمد و من را به اشتباه گرفت