ما همسفر چلچله تا باغ بهاریم
این حجم پر از فاصله را تاب نداریم
بی تو همه زردیم و خزان گشته و با تو
همسایه ی دیوار به دیوار بهاریم
چون رود به دنبال تو-ای آبی بی مرگ!-
گرم سفری سرخ از این بند و حصاریم
دیروز دچار «نکند» بود دل ما
با «باکی از آن نیست...» کنون راهسپاریم
در روشنی آب و نگاه تر باران
دنبال تو هستیم که ما در پی یاریم