نه خوابم می برد نه می برد مرگم به بیداری
به این حال معلق تا کی ام بیدار می داری؟
فقط یک پنجره کافی ست تا خورشید برگردد
به این شب های سیمانی و ساعت های دیواری
هوا ! گاهی هوا ! گاهی هوا ! گاهی هوا ! گاهی
نفس بفرست ! مُردم آه ! از این آه ِ تکراری
برایم چشمگی کن تشنگی را از لبم بردار
بجوش آنگاه شعری باش _ رودی جاودان جاری_
نه تقویم و نه تاریخ و .. زمان یک برگ یک برگ است
زمین یک فصل یک فصل است با آینده ی تاری ...
که خواهد برد با هر فصل ما را رو به خواب مرگ
که خواهد برد با هر مرگ ما را رو به بیداری..