بنویس توی دفتر من چشم هات را

با استکان قهوه عوض کن دوات را
بنویس توی دفتر من چشم هات را

بر روزهای مرده ی تقویم خط بزن!
واکن تمام پنجره های حیات را!

خواننده ی کتیبه ی چشم و لب ات منم
پر رنگ کن به خاطر من این نکات را!

ما را فقط به خاطر هم آفریده اند
آن گونه ای که خواجه و شاخه نبات را

نام تو با نسیم نشابور می رود
تا ز غبار غم بتکاند هرات را

یک لحظه رو به معبد بوداییان بایست!
از نو بدل به بتکده کن سومنات را

حالا بایست! دور و برت را نگاه کن
تسخیر کرده ای همه ی کاینات را

تا پلک می زنی همه گمراه می شوند
بر روی ما مبند کتاب نجات را...!