دل که آبادی ات را بلد نیست

سیب ، حوای آدم فریبی ست

دوری اما به هرشکل، دلخواه

نیمه ی سیب......یا نیمه ی ماه

دورم و باز بر جاده چشمم

رو به تو ...راه افتاده چشمم

سایه ای می شوی باد در مشت

تا بچرخانی ام بر سر انگشت

نه...جلوتر نرو...صبر کن..ایست

دل که آبادی ات را بلد نیست

او به دیوانگی هاش مشهور

از بهشت تو فرسنگها دور...

با تو حال اش ولی رو به راه است

نسخه اش ..نیمی از قرص ماه است