شيخ مشرق جان

به روح بلند میرزا جواد آقای تهرانی

گرچه با ما، ولي نه ،تنها بود

 ميرزا ،اهل آسمانها بود

 جلوه نور سرمدي با او

 خلق و خوي محمدي با او

 دستهايش ،جواد خوبي‌ها

 ميرزا، اتحاد خوبي‌ها

 پير سير و سلوك حق پويان

 مشكل عشق، با غمش آسان

 علم، بي او عمل نمي دانست

 مسئله، راه حل نمي دانست

ديدنش، نور بود، نور مبين

 سفر شك، به قله هاي يقين

 بي نشان بود، عشق بي نامش

نبض توفان ،نگاه آرامش

 شب دل را،شهاب عرفان بود

 ميرزا، شيخ مشرق جان بود

 آفتاب از نگاه او جاري

آيه صبح بود و بيداري

 آسمان، سرخوش قدمهايش

سرفرازي، فتاده در پايش

 محضرش ،درك مطلق جان بود

 ميرزا آبروي انسان بود