تکیه گاه

پانزده سال با تو سر کردم

پانزده سال، غصه و شادی

پانزده سال، گریه و لبخند

پانزده سال، عشق و آزادی

# # #

با تو از هر هوس من آزادم

با تو حتی رهاترم از پیش

من رها از عذاب ِ دلشوره

من رها از شکنجه ی تشویش

# # #

با تو آزادم از هرآنچه هراس

با تو سرشارم ازهرآنچه امید

وسوسه، در دلم ندارد راه

بی تو، من را کسی نخواهد دید!

# # #

ما دو تا هم سلیقه و یکرنگ

عشق دریا و قایق بادی

کشته ی شعر و رقص و موسیقی

مرده ی فیلمهای فرهادی

# # #

سال ها بردبار و پشتیبان

همنشین ِ دقایقم بودی

چه درآسانی و چه درسختی

قوّتِ قلب عاشقم بودی

# # #

سال ها بی گلایه آمده ایم

دست در دست و پا به پا باهم

جز تو چشمم به تکیه گاهی نیست

ای یگانه عزیز ِ همراهم!

# # #

با تو یعنی رها شدن از خویش

با تو یعنی تولدِ خواهش

با تو یعنی گذشتن از تردید

با تو یعنی سکوت، آرامش

# # #

ای همه آرزوی کودکی ام!

ای تو معشوقِ دورِ رؤیایم!

تو نبودی غریب بودم، آه

مرهم دست های تنهایم!

# # #

هیچکس جز تو باب طبعم نیست

بی نظیر من! ای عروس غمین!

تو، فقط تو، فقط تو عشق منی

ما، فقط ما فقط من و تو، همین.