برای وحدت ...
مسلمانیم امّا آه از اینگونه مسلمانی
نصیب ما نشد غیر از پریشانی پریشانی
ندانستیم از اسلام جز نفرین و جز نفرت
نفهمیدیم از دین خدا غیر از رجزخوانی
چنان بیگانگان از هم جدا افتاده اند امروز
-به مکر نابرادرها- برادرهای ایمانی
برادرجان! بدان یوسف عزیز مصر خواهد شد
اگرچه چند روزی هم شود در چاه زندانی
مبادا تا برادر را درون چاه اندازیم
«یهودا» که ندارد سرنوشتی جز پشیمانی
قدم بردار با ما در صراط المستقیم اینک
که از پایان این بیراهه ها چیزی نمی دانی
صدایی از حرا می آید اکنون، گوش بسپارید:
«مسلمانان! مسلمانان! مسلمانی! مسلمانی!»
::
پ.ن:
مصرع آخر این شعر تضمینی ست از سنایی