این مطلب در تاریخ یکشنبه, ۲۸ دی,۱۳۹۳ در وبلاگ مبین اردستانی ، منتشر و از طریق فیدخوان به طور خودکار در این صفحه بازنشر شده است.
نثری که دو سال و نیم پیش هم
روی یکی از این صفحه ها نوشته بودمش:
طعم سکوت نچشيده
گوشهاشان
بس که لب جنبانده اند
به هرزه درايي
بوي باران نشنيده
چشمهاشان
بس که کورخوانده اند
سورهء تماشا را
به اسمت قسم
حيرت نميداند
آيينهء زنگاري
نظرات