خانه ی اجاره ای

پیچ پیچی و کوچک و ناز است

دامنت زردرنگ و چین چینی

چشم های قلمبه ات باز است

سفره ات روی برگ ها پهن است

تخت خوابت همیشه آماده

حلزون جان چقدر خوشبختی

که خدا خانه ای به تو داده

خانه ی تو چقدر آرام است

نه صدایی،نه داد و فریادی

کاش این خانه ی قشنگت را

تو به ما هم اجاره می دادی

ماهنامه نبات.شماره 40