نه از پشت در خانه ات اجازه دارم صدايت کنمنه در کوچه ی بني هاشم
براي غريبي ات اشکي بريزم
وَ نه حتّي
بر ديوار پهلو شکسته ی باغ فدک
بوسه اي بنويسم.
تنها به من اجازه داده اند
به سنگ هاي بي روح بقيع خيره شوم
وَ بر مزار پنهان شده ات
نماز بگذارم.
(سعیدی راد)