این رباعی و چند رباعی دیگر را شش سال پیش برای برادران و خواهرانم در واقعه بمبگذاری حسینیه رهپویان وصال شیراز گفتم. در این حادثه با انفجار بمب در انتهای جسینیه چهارده نفربه شهادت رسیدند.
پریروز شنیدم حضرت آقا این رباعی را زیر عکس شهیدی در دیدار با خانواده شهدا خوانده اند ومتاثر شده اند. بی شک این تاثیر از طینت پاک شهدا ناشی شده است ولا غیر.
ما سینه زدیم و بی صدا باریدند
از هرچه که دم زدیم، آنها دیدند
ما مدعیان صف اول بودیم
از آخر مجلس، شهدا را چیدند
تقدیم به روح زلال شهدا صلوات