اي علي (ع)!
نام تو آغاز دلدادگيهاست. ابتداي شوريدگي و بيخويشي است. شروع توفاني شدن است.
تو آن آسماني مردي كه كويريترين دلها را به ميهماني اقيانوس محبت بردي.
نسيم يادت كه ميوزد همه ابرها به احترام نام آفتابيات كنار ميروند و آسمان زلال
ميشود.
حالا به كفشهاي وصلهدارت بوسه ميزنم كه عرش در زير
گامهاي تو گم ميشد که تو راههاي آسمان را بهتر از راههاي زمين ميشناسي.
... و اينك پس از 14 قرن هنوز هم خورشيد عدالتت در فراز
است و نامت ورد زبان گلهاست و به هر طرف كه نگاه ميكني پرچم نام تو در اهتزاز
است يا علي(ع)!