به خاطر زنان زیادی که می شناسم...
به هر کجا که دلت خواست می کنی لانه
و نیستی نگران اجاره ی خانه
چه خوب می شد اگر بال داشتم.. افسوس
همیشه بار گرانی است روی این شانه
تو هم شبیه من اما صبور و کم حرفی
نه مثل این همه گنجشکهای پر چانه
گذشت زندگی ام پای چرخ خیاطی
برای دوختن یک لباس مردانه
دلم خوش است که در چشم دیگران مَردم
من این زنی که پرم از زنان دیوانه
بمان پرنده ی من پیش من نمی مانید
تمام عمر تو و جوجه هات بی دانه
*
دو ساعت است که خورشید سفره گسترده است
بلند شو پسرم حاضر است صبحانه