"گناه سرقت شعر، کمتر ازجرم آدم ربایی نیست"
سلام و ادب!
انتشار شعر شاعران بزرگ و کوچک به نام دیگرانی غیر از خودشان در فضای مجازی متاسفانه از آفت هایی است که در هرج و مرج دنیای نشر و قوانین کپی پیست و بی اخلاقی شاعران و متشاعران، این روزها بازار داغی دارد. این آفت دامن شعر بزرگانی چون سپهری و پناهی، بهبهانی و... را هم رها نکرده است. از سویی در گروه های مختلف و صفحات گوناگون، فراوان می بینیم که آبکی ترین و بی خاصیت ترین جملاتی که می تواند دست نوشته ی یک محصل ابتدایی باشد، به نام بزرگان داخل و خارج مملکت صادر می شود...
این رفتارها را من غالبا برساخته از طرف کسانی می دانم که هم سواد علمی و ادبی چندانی ندارند، هم حال کتاب خواندن و مطالعه کردن و شناخت سبک و سیاق نویسندگان و شاعران بزرگ را ندارند و یا اصلا کسانی هستند که ادبیات با تمام گسترگی هایش برای آنها در چند سطر شعر یا سطر رمانتیک سطحی خلاصه می شود که نویسنده اش هم چندان مهم نیست و فقط انتشار آنها ، اثبات فرهیختگی و بودن ایشان در دنیای امروز است و تریپ روشنفکری های مبتذلشان.
از همین ابتدا بگویم که منظور من از سرقت در این بحث، برداشتن آگاهانه ی آثار دیگران و انتشار آن به نام خویشتن است و روی سخن من با مطالبی نیست که ناآگاهانه از شاعری به نام شاعری دیگر (و نه خود کاربر) منتشر می شود.
و اما در این میان حکایت " سه گانی" حکایتی قابل تأمل است. سه گانی با داغی دلچسبی که این روزها در بازار سرد شعر و شاعری دارد و نیز به خاطر وابستگی و پیوستگی اش با دنیای مدرن از وسوسه انگیز ترین سوژه های " سرقت ادبی" شده است. برای این موضوع دلایل زیر را قابل طرح می دانم:
_سه گانی فعلا برای انتشار، منبع معتبری جز همین فضای مجازی ندارد و فضای بی درو پیکر مجازی با تنک بودن مرزهای وجدان و اخلاق در میان کاربران گوناگون، مجال این دزدی های وقیح را بیشتر و بیشتر می کند.
_سه گانی قالبی دلچسب و داغ برای بازار سرد شعر امروز است و به خاطر جذب طیف وسیع مخاطب تشنه و خسته ی امروز ، وسوسه ای فریبنده است.
_ تعدادی از دوستان سه گانی پرداز که امروزه در این فضا نفس می کشند بدون داشتن پیشینه ی شناخته شده ی شعری مستقیما وارد فضای سه گانی پردازی شده اند و چون در حوزه ی شعر برای مخاطبین، نا آشنا هستند آثارشان به راحتی سرقت می شود.
_ سه گانی قالبی مدرن است و با دنیای امروز و دغدغه هایش وابستگی و پیوستگی ذاتی دارد و این موضوع وسیله ی خوبی است برای کسانی که می خواهند خودشان را شاعران و روشنفکران امروزی قلمداد کنند و در سطح به به و چه چه چند نفر در گروه ها شهوت شهرت طلبیشان را فرونشانند.
باری متأسفانه این روزها تعداد بسیاری از سه گانی های دوستان سه گانی پرداز را که بسیاری را فقط در حد یک نام می شناسم، دیده ام که در صفحات شخصی و گروه های ادبی به ویژه در وات آپ و تلگرام و اینستاگرام به نام دیگران منتشر شده است. وقتی این قضیه در حد یکی دوتا بود حس کردم فقط یک اشتباه است، اما وقتی تعداد از حداقل ده موردعبور کرده باشد، یعنی زنگی خطر برای تک تک ما که تحت عنوان سه گانی پردازان و زیر چتر یک خانواده گرد آمده ایم.
من "پاییز رحیمی" بیش از بیست سال است که شعر می نویسم. درست است که کم کارم، اما سند حضورم در دنیای شعر، دو مجموعه ی شعر، بیش از صد شعر خوانی در کنگره ها و مجامع مختلف، گرداندن بیش از ده گونه جلسه ی ادبی و پشتوانه ای به اندازه ی یک استان وسیع و دوستانی بی اندازه به عنوان گواه و شاهد است.
افتخارم این است که از اولین کسانی هستم که به جریان سه گانی پیوسته ام و از همان ابتدا در کنار دکتر فولادی و مسائل این قالب بوده ام. هرچند به شماره، سه گانی های زیادی ندارم، اما به نظر خودم در سه گانی سبک و نگاهی مخصوص دارم و به لطف خداوند و دوستان، مورد قبول عزیزان این حوزه ام. بنابراین سه گانی های اندک و ناقابل من قابل سرقت نیست، اما دلم برای عزیزانی می سوزد که با نهایت عشق و علاقه در این حوزه کار می کنند و ناگهان حاصل رنج و زحمتشان به نام دیگری ثبت می شود.
پس اگر این موضوع را مطرح کردم، خدا می داند بخه اطر خودم نیست. خواهش می کنم شما عزیزان سه گانی پرداز در فضای مجازی نسبت به این موضوع حساس باشید و همه با هم از حیثیت ادبی هم دفاع کنیم.
باور کنید دفاع از شعر یک شاعر کم از سرودن شعری ماندگار نیست.
مرا ببخشید از اطاله ی کلام. من همه جا پاسخگو و مدافع شعر شما بوده و هستم.
ضمنا برای مدعایم در باب سرقتها مستندات کافی دارم که در صورت نیاز با دکتر فولادی عزیز در میان خواهم گذاشت. مطرح کردن این موضوع هشداری جدی است برای ما و حساس بودنمان نسبت به سه گانی های همدیگر.
با سپاس بسیار؛ پاییز رحیمی
۱۳۹۴/۷/۴
پ.ن1: چنان که قبلا خبرش را خواندهایم، به زودی دوره ی کتاب های سه گانی منتشر می شود و سه گانی دارای منبع کتابی می گردد.
پ.ن 2: این بی اخلاقی ها را بیفزایید بر بداخلاقی هایی که در حق خود سه گانی از پنج سال پیش توسط افراد کم سواد و مدعی صورت گرفت و بحث این باب، مفصل است.