به خاک قدم های امام هادی علیه السلام:
گنبد خاکی و ماتم زده تا می ریزد
بر سر زائر تو خاک عزا می ریزد
حسرت اینکه بگویند: «ضریحت زیباست»
سال ها غصه به قلب شعرا می ریزد ...
شب به شب «جامعه» می خوانم و می بینم نور
خط به خط ظلمت اشعار مرا می ریزد
علت بارش باران! سبب رویش گل!
ذکر تو از دهن چلچله ها می ریزد
«أمرُکم رشد» ... و ما بی تو حقیریم حقیر
«ذکرُکم نور» ... دلم بین دعا می ریزد
کاش می مردم و امروز نمی دیدم که
قبح توهین به تو -توهین به خدا- می ریزد
از شما نیست بعید اینکه ببینیم آخر
کافری اشک به دامان شما می ریزد
::
من قسم می خورم این عشقِ جنون آور من
عاقبت پای شما خون مرا می ریزد