منم با خاطراتت دلخوش و مهمان نوازی ها
تو خوش با تکروی هایی و شاد از یکه تازی ها
تو با احساس این دیوانه بازی میکنی اما
نمیدانم چه میخواهی از این دیوانه بازی ها
نقاب اخم و لبخندِ دروغ از چهره ات بردار
چه سودی بردی ای بازیگر از این صحنه سازی ها؟
نکردم سجده بر غیر از تو و باور نمیکردم
که کارم میکشد آخر به کفر از بی نمازی ها
چنان از چشم مستت روزهایم صرف الکل شد
که گویی مرشدم خیام ها بودند و رازی ها
بنازم کورۀ داغ نگاهت را که ذوبم کرد
شبیه آنچه با قربانیان کردند نازی ها
به خاکستر نشستم عاقبت چون شعله ای مغرور
مجازاتم چه سنگین بود از گردن فرازی ها
تو راز جاودان عشقی و در چشم مشتاقم
ندارند آنچنان فرقی حقیقی ها - مجازی ها
من و تو کوپه های یک قطار اما جدا هستیم
خطوط ممتد ریلیم ما با هم موازی ها.......!!