نسیم عرب امیری
كارنامه هنري ابوالفضل زرويي را كه با دقت ببيني متوجه ميشوي كه او در خيلي از موارد نخستين بوده است. بنيانگذاري نخستين شب شعر طنز در ايران با عنوان «در حلقه رندان»، بنيانگذاري نخستين جشنواره طنز دانشجويان سراسر كشور، بنيانگذاري نخستين شب نثر طنز ايران، بنيانگذاري نخستين جشنواره بينالمللي طنز ايران… اينها تنها بخشي از خدمات اجرايي زرويي است كه او در همهشان نخستين بوده است و اين همه نخستين بیشك نشاندهنده خلاقيت و ذوق اين طنزنويس بيبديل همروزگارمان است.
زرويي طرحهاي ديگري هم داشته كه شايد اگر به ثمر مينشست الان شاهد نخستينهاي ديگري همچون نخستين فرهنگسراي طنز ايران بوديم؛ طرحي كه زرويي با دقت و ذکر جزئيات نوشته بود و معلوم نيست الان كجا افتاده و خاك ميخورد. دردناكترين بخش ماجرا هم اين است كه زرويي با اين همه خلاقيت چند سالي ميشود كه نه تنها هيچ مسئوليت اجرايي را در حوزه طنز بر عهده نميگيرد بلكه ديگر خودش هم طنز نمينويسد و دردناكتر اينكه طي اين سالها آنچنان كار اجرايي جديدي هم در حوزه طنز اتفاق نيفتاده و هر چه بوده كپي كارهاي قبلي او بوده است. چه بسيار در حلقه رندانها و جشنوارههاي طنزي كه در كل كشور تكثير شدهاند و هرجا ببيني يك شعبهاش داير شده است اما هيچ كدام كيفيت و ارزش همان نخستيني را كه زرويي بنیاد نهاده بود ندارد.
درباره «نخستين» كارهاي زرويي گفتم تا به نخستين كتاب صوتي طنز منتشر شده در ايران با عنوان«غلاغه به خونهش نرسيد» برسم كه آن هم از قضا نوشته زرويي است. البته زرويي قبل از اين كتاب صوتي، آلبوم صوتي با معرفتها را هم منتشر كرده بود، اما نخستين كتاب صوتي طنز همين غلاغه بود كه سال گذشته منتشر شد. غلاغه به خونهش نرسيد كه همان افسانههاي زرويي است كه روزگاري در هفتهنامه مهر به سردبيري سيدعلي مير فتاح منتشر ميشد بعدها يك بار با عنوان«افسانههاي امروزي» در قالب كتاب منتشر و ناياب شد و بعدتر با اضافه شدن تعدادي افسانه جديد در قالب كتابي با عنوان«غلاغه به خونهش نرسيد» به همت انتشارات نيستان منتشر شد تا اينكه بالاخره سال گذشته غلاغه زرويي زبان باز كرد و به شكل كتاب گويا درآمد.
كيفيت خوب اجرا و گويندگي نيما رئيسي، موسيقي خوب مهدي زارع و متنهاي شيرين و بينظير زرويي در كنار هم منجر به توليد اثر ارجمندي شد كه به گفته پخشكنندگان اثر با اقبال و استقبال خوبي هم مواجه شد. مطمئنا بعد از انتشار اين كتاب صوتي باز هم ديگر طنزنويسان به فكر توليد كتاب صوتي طنز ميافتند كه خيلي هم خوب است اما هميشه«نخستين»ها با بقيه فرق دارند، همانطور كه نخستین «در حلقه رندان» با صدها فرزند خلف يا ناخلف خود متفاوت بود. كتاب صوتي «غلاغه به خونهش نرسيد» را بشنويد و مثل ما حسرت اين را بخوريد كه چرا نويسندهاش ديگر نمينويسد
!
منتشر شده در روزنامه آرمان
پنج شنبه ۱ مرداد ۱۳۹۴