این مطلب در تاریخ جمعه, 30 دی,1390 در وبلاگ پانته آ صفایی بروجنی ، منتشر و از طریق فیدخوان به طور خودکار در این صفحه بازنشر شده است.



نگاهت طعم باران های بادآورده را دارد

که بعد از سالها بر سرزمینی خشک می بارد

 

شبیه دارویی که روی زخمی کهنه بگذارند

اگرچه حرف هایت گاه روحم را می آزارد

 

ولی من باز هم مثل کویر تشنه ای هستم

که بی تاب است تا خود را به بارانِ تو بسپارد

 

ترک های دهان واکرده در این خاک بسیارند

تویی، تا لطف خاصت دست بر زخم که بگذارد...!

 

تو هر ساعت به سمتی می روی، ای ابر! بیخود نیست

دلم می لرزد و دست چپم اینقدر می خارد*

 

انار نوبری! هر میهمانی می رسد از راه

تو را می خواهد از ظرف بزرگ میوه بردارد


---------------------------------------------------------------------------------

* می گویند خارش کف دست چپ، نشانۀ از دست دادن چیزی گران­بها در آیندۀ نزدیک است.

امتیاز دهید:
Article Rating | امتیاز: با 0 رای


نظرات

تنها کاربران ثبت نام کرده مجاز به ارسال نظر می باشند.
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.

آرشیو فیدخوان

Skip Navigation Links.

نویسندگان

Skip Navigation Links.