ای زمین!
"مین"هایت را جای دیگری به لرزه دربیاور
با لرزه هایت"جان" آذربایجان را نخواهی گرفت
یک ملت
یک شکوه
همچون"کوه" پشت سر آذربایجان ایستاده است
آه ای روستاهای سبز
که در شب قدر"قدر " یافتید!
صبر شما
در زیر آوارها قد کشیده است!
خون ما
کمترین چیزیست
که در کنار انبان نان و خرما
برایتان میفرستیم
نکند قلبی نتپد
و غزلی
حسن مقطع نداشته باشد