نه سال هایی که رفته اند
نه روزهایی که می آیند؛
هیچ کدامشان
فاصله ای نیست میان من وتو...
تو
همین که نگاه می کنی به میدان
می بینی :
انبوه زائرانت را
در گمنام ترین میدان های جهان.
من
از همین پنجره می بینم :
شتک خونی را که به آسمان می رود
و می پاشد
روی آسمانخراش های تهران...