خوشحالم از اینکه گاه کم می فهمم !
شادی را در حضور غم می فهمم !
عمری ست فقط آمدن عیدم را -
از صفحه ی تلویزیونم می فهمم
__________________
عمری ست در آتش خدا می سوزم
در خلوت خویش بی صدا می سوزم
من عود میان سفره ی عیدم که -
عمری ست میان سبزه ها می سوزم
________________________
جامی تهی ام که باده ای نیست مرا
شهری دورم که جاده ای نیست مرا
من ماهی قرمز ِ پس از عیدم که -
جان دارم و استفاده ای نیست مرا
________________________
بلبل تا زاری نکند بلبل نیست !
پل وقتی بی عبور باشد پل نیست!
بگذار بچینمت گلم! آخر گل -
از شاخه اگر چیده نگردد گل نیست
________________________
عمری ست اسیر زخم دوری ست دلم
می سوزد و چاره اش صبوری ست دلم
هرکس که رسید آتشی افروخت در آن
هر روز چهارشنبه سوری ست دلم
_______________________
و یک دوبیتی
به چنگ گردش ایام اسیریم
از آغاز تولد پیر پیریم !
گلی زد بر سرت سال گذشته ؟!
بیا امسال تحویلش نگیریم!