دیدی نرسیدیم نگفتم شدنی نیست
برگرد که این فاصله ها کم شدنی نیست
در سینه من زخم عمیقی است که بر آن
لبخند تو لبخند تو مرهم شدنی نیست
تو دانه برفی و من از نسل کویرم
پیداست که این رابطه محکم شدنی نیست
دست ازمن ویران شده بردار که دیگر
آئینه پاشیده سر هم شدنی نیست
آشفته ام، این شعر گواه است از این پس
شعر من و موی تو منظم شدنی نیست