به اين چهره‌ها نگاه كنيد و به چهره‌هايي كه هر روز از كنارتان رد مي‌شوند. 

چهره‌هايي كه از كنار ما رد مي‌شوند با اينكه ظاهرا در رفاه بيشتر به سر مي‌برند اما انگار هميشه از چيزي رنج مي‌برند. خيلي فرق نمي كند از چه چيزي. مثلا قسطشان عقب افتاده يا درآمدشان كم است. ماشينشان خراب است يا كلاهشان را برداشته‌اند. مريض هستند يا مريضداري مي‌كنند. بليت سفر گيرشان نيامده يا بليت مسابقه فوتبال! كسي به ماشينشان زده يا پليس جريمه شان كرده. يا ... و هزار مشكل و رنجي كه تمامي ندارند. 

... اما لطفا 22 ثانيه وقت بگذاريد و به اين عكس نگاه كنيد. 

اينها 22 نفر از رزمندگان عرصه عشق و جوانمردي هستند. لازم نيست هيچ كدام را بشناسيد. تنها به آرامش و شوقي كه در چهره اين جوانان غيور ديده مي‌شود تامل كنيد. آن وقت از بركت اين نگاه‌هاي آسماني بهره‌مند خواهيد شد. 

اينها هم زندگي را دوست ‌داشتند. آرزوي مدارج بالاي تحصيلي هم داشتند. از داشتن خانه و ماشين هم بدشان نمي آمد. حتي برخي از اينها زن و بچه هم داشتند اما وقتي ديدند به آب و خاكشان تجاوز شده، در خانه نشستن را ننگ دانست، جان با ارزش خود را به دست گرفته و مردانه به دفاع از ناموس و دينشان پرداختند. 

اينها سبكبال و رها به استقبال شهادت رفتند تا چراغ خانه ما روشن بماند. 

اين عكس پیش از عمليات بدر در سال 1363 گرفته شده است.

پینوشت: این عکس و دلنوشته را در 4 اردیبهشت سال 1390 در سایت تابناک منتشر کردم. بیش از 200 نظر روی آن نوشته شد و ظرف 48 ساعت بیش از 85 هزار  هزار بیننده داشت.