روزنه ای بگشا مولا

هوالمحبوب

روزنه ای بگشا مولا

نوشته ی : سعیده اصلاحی

ای کاش کسی معرکه را جمع کند

افسار سپاه سکه را جمع کند

یا چشم مرا بگیرد و جانم را

یا این دل تکه تکه را جمع کند1

بوی محرم که وزید ، ماریه با تمام سنگریزه هایش خون گریست، خورشید، پشت انبوه ابر پنهان شد... و من پیاده تا...تو دویدم.

پیش از من رسیده بودی مولا ، همراه هفتاد و دو شاخه گل سرخ که میهمان صحرایی گر گرفته و سوت و کور بودند.

تمام نیم روز ، عطش بود و نیزه پرانی آتش...

عطش بود و میزبانی قبیله ی نفرین شده ی خون آشام...

عطش بود و اشک فوج فرشتگان که بر گونه ی ابرها خشکیده بود...

تمام نیم روز ، فرات با دست های پرپر ماه برسر می کوفت و خنجرها در گلوگاه گلهای سرخ غلاف می شد.

مولا مانده بود و تکه های تن گل سرخ...

و غنچه های در غل و زنجیر...

و سایبان های شعله ور در باد...

دل آمده تا همسفر نور شود

از هرچه که دل بسته به آن  دور شود

عمریست به نامت عشق می ورزد " عشق"

تا در صف عشاق تو محشور شود2

و امروز ما مانده ایم و محرم، ماییم و آوای" هل من ناصر ینصرنی " که دیواره ی متروک زمان را شکافت و از روشنای صبح درخشید تا هیئت پروانه های سوگوار ، لبیک گویان بیرق افرازند. آن روز که آسمان در آرزوی فروریختن ، چشم به بیشمار خورشیدی دوخت که بر پیشانی زمین طلوع کرده بودند ، از ردای سبزت سهمی طلب کرد...

آسمان نیمه ی آسمانی ات را و زمین نیمه ی زمینی ات را برای مباهات در بر گرفت ... و خون ملکوتی ات در خاک ریشه دواند.

مولا... هنوز صدای زینب (س) بر بلندترین باروی شام ، مظلومیت تو را فریاد می زند...

ابرها به یاد رقیه ات گلاب می بارند.. و شب با هزار هزار ستاره برای علی اصغرت حجله می بندد...

و من ایمان دارم که کربلا میانبری ست برای عروج، برای بوییدن بهشت...

روزنه ای بگشا مولا  ... روزنه ای بگشا به سمت دلهایی که بر ضریح ات گره خورده اند.

ای فاصله با دلم کمی راه بیا

هی دور خودت نپیچ ... همراه بیا

بگذار که دستم به ضریحش برسد

ای جاده نرو... بمان و کوتاه بیا 3

رباعی 1 و 2 و 3   از کتاب  اذان به افق نیزه - سروده ی سعیده اصلاحی- نشر فصل پنجم

moharam95