طنزیم
یه وقتایی منظم، اما یه وقتا طنزیم
فرق زیاده بین نظام ما با تنظیم
خیابونامون پره از یه عالم بل بشو
یه خورده بیشتر از نظم، فکر می کنم ما طنزیم
حرفای جدی کمه، شوخی ولی فراوون
یه خورده بیشتر از حق، موافق با طنزیم
کلا آدم تو ایران؟ یا نه بگم تو مشهد
تو رفت و آمدامون، اینجا و اونجا طنزیم
برف اومده یک نفر با کله خورده زمین
فیلم می گیریم می خندیم، وقت تماشا طنزیم
توخونه مادر پدر، غم می خورن برامون
اونا تو فکر ماین، ما بیشتر اما طنزیم
چپه میشه پلاسکو، شبیه برج سلمان
جوک می سازیم می خندیم، تو کل دنیا طنزیم
حقوقای نجومی، تا دکل و اختلاس
مالمونو می برن، اما ما اینجا طنزیم
میگن چه خوبه ملت، هی میگن و می خندن
ما می خوریم می بریم ،اینا میگن ما طنزیم
خلاصه دور همیم، اونا تو خط خوردن
ما هم تو خط خنده، مثل رفیعا طنزیم
عکسای سلفی با مرگ، با عباس جدیدی
شب خوابای توی گور، غصه و ناامیدی
حاشیه های مسموم، تو پایتخت ایرون
کلیه های فروشی، تو کوچه و خیابون
معلمای خسته، مدرسه های داغون
طلاق و سکته و غم، بدهکارا تو زندون
روغن پالم و گوشت سگاتوی کالباسا
گم شدن عشق و نور، تو سینه آدما
خودکشی های مشکوک، اسید پاشی رو مردم
فک می کنم تو ایران سوراخ دعا شده گم
تورو خدا یک نفر بگرده پیداش کنه
سوراخ دعارو میگم، اگه گیره واش کنه
نقطه اتصال ، ما با خدا گم شده
خدا یه خورده انگار گم توی مردم شده
وصل دوباره ما فک میکنم سیم میخواد
پیچمونم شل شده یه خورده تنظیم می خواد