آرزوى تو
مرا نوحه‌گرى تلقين كرد
یادداشتی در باره
نوحه سرایی و جایگاه آن در ادب پارسی
سید مهدی حسینی
اشاره
«شعر»،
«سرود» و «نوحه»، از ابزارهای قوی و مهم در عرصه‌ی تبلیغ آراء و القای تفکرند و هر یک به نحوی از
انحا به کار گرفته می‌شوند.
«سرود»
و «نوحه» تافته‌ی
جدابافته‌ای از
شعر نیستند؛ اما آن‌چه آن‌ها را از دیگر مقولات ادبی ـ و خصوصاً
«شعر» ـ تمایز می‌بخشد،
«فرم» مخصوص، آن است. منظور از فرم، شکل قرار گرفتن مصرع‌ها و گوشواره‌ها در نوحه و سرود است که منجر به تمایز
نوحه از دیگر قالب‌ها می‌شود.
تأملی بر واژه‌‌های
«نوحه» و «سرود»
الف)نوحه
ب)سرود