این رباعی و چند رباعی دیگر را 25 فروردین 87 برای برادران و خواهران شهیدم در واقعه بمبگذاری حسینیه رهپویان وصال شیراز گفتم. در این حادثه با انفجار بمب در انتهای جسینیه چهارده نفربه شهادت رسیدند.
شنیدم حضرت آقا-روحی فداه- این رباعی را زیر عکس شهیدی در دیدار با خانواده شهدا خوانده اند ومتاثر شده اند. بی شک این تاثیر از طینت پاک شهدا ناشی شده است و نه ذوق و لیاقت بنده ی کمترین.
ما سینه زدیم و بی صدا باریدند
از هرچه که دم زدیم، آنها دیدند
ما مدعیان صف اول بودیم
از آخر مجلس، شهدا را چیدند
کلیپ در آرزوی شهادت
http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=29205