(در متن نوزدهمین کنگره سراسری شعر دفاع مقدس)
ضمیر انسان، برایند انباشت دریافت هایی است که خودآگاه یا ناخودآگاه از محیط اجتماعی خود گرفته و شعر مناسب ترین عرصه برای تجلی هنرمندانه ی دریافت های یاد شده است.
برای بیشتر شاعران اتفاق افتاده که مصرع یا بیت شاخصی را سروده اما بعدها مجبور شده اند که آن را در گیومه قرار دهند چون متعلق به شاعر دیگری بوده است. این اتفاق یک امر طبیعی است و در ادبیات به آن «توارد» می گویند.
توارد را در لغت به معناي «رسيدن دو نفر با يكديگر در يك جاي و از يك سرچشمه آب گرفتن» آورده‌اند، ولي در بلاغت ادب فارسي، از مباحث دانش بديع به شمار مي‌رود كه دو شاعر بدون آگاهي از حال و سخن يكديگر و بدون آن كه شعر يكديگر را ديده، خوانده يا شنيده باشند، مضمون واحدي را مي‌سرايند.
«توارد» واکنش طبیعی ضمیر ناخودآگاه است اما تعمد افراد در مصادره ی شعر دیگران به نام خود، به پدیده ی شوم و نامیمونی منجر می شود که به آن «سرقت ادبی» می گویند.
علامه ی دهخدا در لغت نامه آورده است که: انتحال یا سرقت ادبی «چیز كسی را جهت خود دعوی كردن، شعر دیگری را بر خود بستن، شعر یا سخن دیگری را برای خود دعوی كردن، سخن كسی را بر خویشتن بستن است.»
هدف از نوشتن این مقدمه ذکر خاطره ی تلخی است که گاه اجتناب ناپذیر کنگره های شعر است . و این بار در نوزدهمین کنگره ی شعر دفاع مقدس متوجه شعر اینجانب شد
در کنگره ی مذکور شعر سپید یکی از شاعران خانم (میم الف میم) از اصفهان رتبه ی سوم بخش مقاومت ملل را کسب نمود. شعر مذکور با عنوان «صلح» همراه عکس شخص شاعر، در ویژه نامه ی کنگره به چاپ رسید و در اختیار عموم قرار داده شد.
بنده نیز مراتب را به اطلاع دست اندرکاران کنگره رساندم و آنان رتبه ی اعلام شده را کان لم یکن تلقی نمودند. از آن جا که در داوری آثار به «ما قال» توجه می شود نه «من قال» و ارزیابی ها منتزع از شاعران صورت می پذیرد، درخواست بنده از دبیر کنگره این بود: حالا که شعرم توانسته حائز رتبه ی سوم شود پس رتبه ی کسب شده حق اینجانب است.
اما این درخواست با اکراه دبیر کنگره مواجه شد. بعدها متوجه شدم که در صفحه ی 90 نشریه تخصصی فرهنگ و هنر پایداری(پلاک هشت)شماره دوازدهم، زمستان1389 اسم بنده به عنوان نفر سوم بخش مقاومت ملل در جدول اسامی برگزیدگان نوزدهمین کنگره سراسری شعر دفاع ذکر شده است.
اما علیرغم پیگیرهای مکرر و تماس با دبیر محترم کنگره نوزدهم نه تنها چیزی عایدم نشد بلکه مرا از پیگیری برحذر داشتند.
نکته ی قابل تأمل آن است که شعر «صلح» در صفحه ی 67 کتاب امواج ارغوانی، برگزیده ی آثار هفدهمین کنگره ی سراسری شعر دفاع مقدس به کوشش سید ضیاءالدین شفیعی (1387) به نام خودم (فاطمه بیرانوند) چاپ شده است.
همین شعر هم اکنون در صفحه ی 179 با همان عنوان اما به نام خانم (میم الف میم) در کتاب سجاده های سربلند، مجموعه اشعار برگزیده نوزدهمین کنگره سراسری شعر دفاع مقدس به کوشش محمود اکرامی (1389) شده است.
دبیر محترم کتگره قبل از توزیع کتاب از جریان سرقت ادبی اطلاع یافته بود اما با وجود این نسبت به توزیع کتاب مذکور اقدام نمود.
بنده تنها خواستار برخورد منصفانه ای هستم که از من دریغ نمودند. سخنی هم با خانم (میم الف میم) و امثال ایشان دارم که:
فرزند خصال خویشتن باش
اسناد منتشر شده در
http://shaeranbnd.com/65-%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D9%82%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1-%DB%8C%D8%A7-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D9%82
و
http://esar90.blogfa.com/post-1505.aspx