این مطلب در تاریخ شنبه, ۱۵ شهریور,۱۳۹۳ در وبلاگ مریم زندی ، منتشر و از طریق فیدخوان به طور خودکار در این صفحه بازنشر شده است.
مثل یک کبوتر سفید
گوشه ی ضریح تو نشسته ام
دخیل بسته ام
ای امام آفتاب !
بالهای من شکسته است
قلب من
به مهربانی نگاه تو چشم بسته است
با نگاه گرم و آفتابی ات
جان تازه ای به من بده
آسمان من کبود و تیره است
آسمان تازه ای به من بده...
نظرات