یا ابالفضل«ع»!!!

چه وداعی ست، که باید به بلا دست دهد

می دود تیغ، که با خون خدا دست دهد

خیمه جان! حوصله کن ،تشنگی ات خواهد ریخت

به دل کودک اگر حال دعا دست دهد

در فرودست، مَهِ مشک به دستی انگار

رفته تا آب ،به طفلان فرا دست دهد

رفته تا با همه ی تشنگی اش در باران

شداگر فتنه ی صد تیغ بپا، دست دهد

شده شرمنده که این مشک به دندان دارد

هدیه را او نتوانست که با دست دهد

خیمه جان! حوصله کن ،ماه تو برمی گردد

شده بی دست به درگاه تو بر می گردد

یا علی!