(یک شعر از کتاب عاشورایی «چند
مجلس از دهۀ اول» بنده که به زودی
انتشارات خیمه آن را منتشر می کند . ان شاالله)
نوادگان
ذوالجناح
باور کرده
اند در رکاب تو اند!
هر روز آنها
را در میدان می بینم.
تشنه نیستند
و بی آنکه
سری بالای
یا حلقومی
دریده باشد،
راه می
افتند؛
در خیابان
های امن.
به خانه
هایشان می روند؛
بی هراس آتش!
و عجیب تر
اینکه
باور کرده
اند
زره پوش ها
تانک ها و
نفر برهایشان
از نواد گان
ذوالجناح اند!