عید جدیدی آمد و آغاز سالیست
آقای من! این بار هم جای تو خالیست
وقتی که لب میخندد و دل غرق آه است
یعنى که بیتو عیدهای ما خیالیست
ما غائبیم از محضرت که روسیاهیم
آثار با خورشید پیوستن زلالیست
ماه رُخت را در شب گیسو مپوشان
در شام هجران بیگمان صبح وصالیست
چشم انتظارت مانده چشم بیقراری...
برگرد، با تو شوکت مولیالموالیست