امام حسن مجتبی(علیهالسلام):
اَلْإِعْطَاءُ قَبْلَ السُّؤَالِ، مِنْ أَکْبَرِ السُّؤْدَدِ
بخشش قبل از تقاضا، از بزرگترین آقاییهاست.
نزهة الناظر، ص۷۱؛ بحارالأنوار، ج۷۵، ص۱۱۳
هر کسی سورهٔ حُسن از لب ما نشنیدهست
«بوی پیراهن یوسف ز صبا نشنیدهست»*
هر کسی هست دل از دست ندادهست هنوز
صوت قرآن مسیحای مرا نشنیدهست
زیر این گنبد دوار کسی از دو لبش
جز صدای سخن عشق، صدا نشنیدهست
طعنه و زخمزبان، هر چه هم از هر که شنید
ولی از او احدی غیر دعا نشنیدهست
دو سه باری همهٔ زندگیاش را بخشید
درِ این خانه کسی چون و چرا نشنیدهست
«ندهد فرصت گفتار به محتاج، کریم
گوش این طایفه آواز گدا نشنیدهست»*
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* مصرعهایی که در گیومه قرار دارند، از صائب تبریزی است.