گاهی اوقات آدم ها که قضاوتم می‌کنند می‌گویند سطحی هستم مرا یک بچه لاکچری سرگرم اینستاگرام که کمبود توجه دارد میبینند ولی کو آنکه شاعر را زین خیل بی دردان بشناسد و زخم هارا دانه دانه وارسی کند کو آنکه مرهمی در جیب داشته باشد و غمی از نگاهی بشوید. کو آنکه بداند نگاه ها تا کجا عمیق است و فکرها به کجا می‌رسد و چقدر فراخود پیش رفته است. قضاوت دیگران هنیشه برای من دردناک بوده. گاهی فکر میکنم دوستانم مرا چقدر سخت شناخته اند.