باغی ست در حوالی من

باغی ست در حوالی من، خلوتی ست هم

شوق شکفتن است مرا، فرصتی ست هم

باغی ست در حوالی من، فاش و بی حصار

باغی که حیرت است مرا، حسرتی ست هم

باغی شکفته در صلوات و سلام و صبح

باغی که در طبیعت  او طاعتی ست هم

باغی که گل به گل خبر از غیب می دهد

باغی که برگ برگ، مرا حکمتی ست هم

باغی که رنگ رنگ به کثرت رسیده است

باغی که فصل فصل در او وحدتی ست هم

آواز های فلسفی  چشمه ها در اوست

از بی کران ذات خدا، آیتی ست هم

جان مرا نشانده به قدقامت سکوت

باغی که خود، قیام مرا جرئتی ست هم

بی­شک ، اگر ازاین همه شک روبه او کنم

بالیدن یقین مرا حجتی ست هم

آنجا برای خواندن من، عاشقانه هاست

اینجا برای راندن من ،غربتی ست هم

با من برای رفتنم از خود، بهانه ای ست

با او برای بردن من، صحبتی ست هم

باری اگر نفس بکشم در هوای او

بیرون شود ز سینه اگر رخوتی ست هم

باید برآید از دل سنگم جوانه ای

آری در این میانه اگر غیرتی ست هم

  میلاد عرفان پور