چند سطر پراکنده گی...

می خواهم...

 با پرستوها سبز شوم

با درخت ها پرواز کنم

با آسمان بچرخم و بچرخم و بچرخم...

با آسمانی که تویی

تویی که با من سرگیجه گرفته ای

حالا فرقی نمی کند

آسمان بر کلماتم بچرخد یا برعکس...

باید پیراهنی شوم

       نیلی

 بر تن ابرها

یا ابری سرخ

     تکه تکه 

در سینه ی دریا...

دریا

 آسمان وسیعی ست ...

که می توان پرواز کردن را در آن آموخت