جای تو

مثل دیوار که با سایه ی خود تنها بود

ماه روی لبه ی تا ریکی پیدا بود

انقدر پرسه زنان گشت به دنبالت ...باد

تا که از شاخه ی شب برگ نگاهت افتاد

شاعری گفت:تو را فاصله هادزدیدند

همه ی پنجره ها گم شدنت را دیدند

من... او... ما... همه اما خبری از ..تو.. نبود

اول و آخر دنیا ........خبری از تو نبود.....

رفتن ات ...گم شدنت ... کاش خیالی باشد

همه هستند چرا جای تو خالی باشد...؟

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤