////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
*اردیبهشت هم که بیاید٬تو نیستی...
*هر چند از عشق وعاشقی بیزاری
هر چند مرا همیشه میآزاری
...با اینهمه من هنوز هم معتقدم
تو ارزش دوست داشتن را داری!
*او گفت:به لبه ی پرتگاه بیایید
آنها گفتند: ما می ترسیم
او اصرار کرد
وآنها به لب پرتگاه آمدند
او هلشان داد
آنها پرواز کردند...(گیوم آپولی نر)
*...کلمه ای با هم حرف نمی زنیم٬نه اینکه حرفی برای گفتن نداشته باشیم٬به خاطر آن است که لزومی ندارد حرف بزنیم-رابطه ی کسانی که اولین خاطره ی یکدیگرند اینگونه است-(خالد حسینی-بادبادک باز)
*و بعد از مدتها یه غزل که بی صبرانه منتظر نقده:
سوختم در تبی که از عشق است٬شعله در شعله در گلستان ات!
مثل رسم خدا و ابراهیم٬مثل گنجشک -زیر باران ات
نفس ام را شماره میکردم٬نفس ات را شماره میدادی
حسَّ ِ پس لرزه های بم را داشت٬دیدن دست های لرزان ات
¤
روزها میگذشت واز تقویم آنچه می ماند چند کاغذ بود
هفته وماه وسال من شده بود دست مرداد وچشم آبان ات!
من که کفر برادرانم را مثل پیراهنی در آوردم
با کدام آیه قبله ات خواندم؟!به چه وردی شدم مسلمان ات؟!
دل ودینی نداشتم هرگز٬که نماز تو را اقامه کند
تو چگونه خدای من شده ای٬با دو گوی سیاه شیطان ات!؟
من ِ لیلی برات مجنونم٬من ِ مجنون برات می میرم
قصه ی عاشقانه ای داری٬مثل "ابسال" با "سلامان"ات !
من حسودم حسود٬آری! -عشق- این بلا را سر من آورده
قلبم آشوب می شود وقتی دست های کسی به دستان ات...
می رسد یا نمی رسد روزی٬که تو مال خودِ خودم باشی!؟
طالع ما دو تا یکی بشود٬شکل یک قلب کنج فنجان ات...
¤
...کاش آن سوزنی که مدتهاست٬توی انبار کاه جا مانده
با سر انگشت یک پری می دوخت٬دست های مرا به دامان ات