گلگشت

گشتی زده ام در خود و دیدار مبارک

دیدار در این آینه بسیار مبارک

می پوید و می پاید و در خویش روان است

پیدایش این چشمۀ بیدار مبارک

می گوید و خاموشم و یکپارچه گوشم

بر ناطقه این جوشش گفتار مبارک

همراه سفرهای جهان گستر خویشم

دیدار میسر شد و این یار مبارک

پلکی زد و عریان شدم از خویش به یک آن

آسان شدن لحظۀ دشوار مبارک

می بینم و می بیند و دیدار و چه دیدار

در آینه  در آینه  تکرار مبارک

گشتی زده ام در خود و برگشته ام از خویش