اتاق،حجم کمی بود تا خودم باشم

بیفتم از نَفَس و بی هوا خودم باشم

خودم به حرف بیایم...خودم سکوت کنم...

خودم سکوت،خودم حرف...با خودم باشم

تمام دُور و برم را زمین گرفته...زمین

اگر رها کند این سایه را...خودم باشم

به خود بیایم و یک باره از خودم بروم

فرار...نه بدوم تا کجا خودم باشم

#

هوای کوچه ولم کرده تا قدم بزنم

اتاق حجم کمی بود با خودم باشم...!