خدایا!به من عزت بده
تا بنده ای مرا خوار نسازد
و من نیز بندگانت را خوار نسازم
آمین...
به وجد آورده ای با گام های خود خیابان را
که حتی ابر می خواند به شوقت "باز باران" را
"بهار اندام" من وقتی که می آیی، تماشا کن
برای دیدنت صف بسته هر سمتی درختان را
عجب دست و دل این شاخه های ترد می لرزد
به دست باد حتمن داده ای موی پریشان را
پر از اردیبهشتی مثل شهریور تنت داغ است
بهاری کرده ای حال و هوای عصر آبان را
به غیر از عشق تو هر آتشی خاموش خواهد شد
همان چیزی که من سر می کنم با آن زمستان را
همان چیزی که حتی یک درخت پیر هم با آن
تحمل می کند سرمای سخت برف و بوران را
...
میان کوچه ای می پیچی و عطر تو می پیچد
نمی بینی به دنبال خودت این راه بندان را
چند خطی برای خودم:
این روزها برای شعر دلتنگم اما مجالی نیست
این روزها خیلی از خودم عقب افتاده ام
این روزها حس می کنم که کم کم دارم به نبودنت عادت می کنم
حس می کنم که دیوانگی هایم ته نشین شده است
و روزمرگی از سر و کول واژه هایم بالا می رود
این روزها خودم نیستم
اما شب ها
آه از شب ها
که رنگ تو دارند
شب هایی که مقدسند
شب هایی که کنج اتاقم کز می کنند
توی چشمانم زل می زنند
و آرام در بستر تنهایی ام می خزند و تن سردشان را به تنم می چسبانند
آه از شب ها
دارم از شب های نبودنت حرف می زنم
شب هایی که همه ی دیوانگی هایم را به تو پیوند زده اند
امان از روزها و آه از شب ها...
چند خطی برای شما:
دوستان عزیز
از اینکه در این مدت نگاه های مهربونتون رو از این صفحه ی سیاه دریغ نکردین، ممنونم
از اینکه با نقد ونظرهاتون قسمتای تاریک شعرمو روشن کردین، سپاسگزارم
دوستی با شما در جهانی که پر از دشمنی هاست، مایه ی مباهات و افتخارمه
چن وقتی نخواهم بود و زمانی که بهار دلتنگی هایم _ پاییز _ فرا رسید، بر می گردم
همیشه رفتن دست خود آدم نیست، بعضی وقتا مجبور می شی و مجبورت می کنن که بری و نباشی
هرچیزی می تونه باعث رفتن بشه، حتمن که آدم ها دلیلش نیستن،گاهی موقعیت پیش اومده و دلمشغولی ها
و گرفتاری ها باعثشه. براتون غمای کوتاه و شادی های پایدار آرزومندم. خدا...