"شکر سرخ"عنوان غزلیه که این روزها در سایت شعرانه قرار داره، به درخواست دوستان اين غزل رو در وبلاگم هم قرار ميدم...
منتظر نظرات ارزشمند شما هستم
تو لبانت شكر سرخ و تنت ني شكر است
شور شيريني و نام دگرت مي – شكر است!
نوش جان است مرا ، نيش زباني كه تو راست
حرف تلخ از دهن تنگ قلم ني ، شكر است!
بي تو اي ماه عسل ! قهوه ي تلخي ست شبم
آفتابي شوي اي كاش! شبم كي شكر است؟!
من نهالي شدم و ريشه دواندم در تو
آنچه جاريست در اين برگ و رگ و پي ، شكر است!
در ضمير مني و خسته ام از هر چه ضمير !
كاش ميشد ننويسم پس از اين: " وي ، شكر است."
"وي" تويي، طعم بديعي كه نمي دانندت
تو لبانت شكر سرخ و تنت ني شكر است!