حریم بنت رسول

تقدیم به او که تمام شاعرانگی ام را مدیون مهمان نوازی اویم ... ؛

عمرم اگر خلاصه شود در کبوتری

هفت آسمان برای دل من بیاوری

این دل کبوتر حرم یک فرشته است

جز در هوای تو نپرد جای دیگری

اینجا حریم بنت رسول است که چنین

آکنده است خانه ات از مهر مادری

بانوی عصمتی و ، نجابت محصلی ست

در آستان آینه پوش تو ای پری

خود را شکسته ام که به من یاد داده اند

آیینه های صحن تو آیین دلبری

پای ضریح قلب مرا با خودت ببر

مانند اینهمه دل عاشق که می بری ...