شعری برای جانبازان شیمیایی

من هم می‌روم

* تقدیم به روح جانباز شهید ابراهیم مقامیان پور

آن‌قدر بالا نرفته‌ام که پاهایم بلرزلد،

پست و مقامی هم ندارم که نگران از دست دادنش باشم،

از دنیای شما

تنها کمی اکسیژن می‌خواهم

و دستمالی برای سرفه‌هایم.

عقربه‌های ساعت که بایستند

من هم می‌روم.