بر دل غبار کربلا تا
می نشیند
غم های عالم در دل
ما می نشیند
می بلعد این اندوه ،
غم های جهان را
در حیرتم ، غم می
رود یا می نشیند؟
ای باد ! آرام ، این
غبار کوی یار است
بگذار بنشیند که
زیبا می نشیند
امروزِ عالم را که
رستاخیز کرده است
این موج حشر انگیز ،
فردا می نشیند؟
روحی که گم در وسعتش هفت آسمان است
در سایه سارانش
مسیحا می نشیند
تنهاترین، تنهاترین ،
تنهاترین بود
در حشر هم بی شبهه
تنها می نشیند
می گریم و دیگر
طلوعی در جهان نیست
خورشید عاشورا به
دریا می نشیند