اَلسَّلامُ عَلي وَهَبِ بنِ عبدالله بنِ عُمَير ٍ وَ اُمِّه
عاشقی از تبار شیدایی
در دیار فراق ساکن بود
بین یک خیمه در دل صحرا
گوشه ای از عراق ساکن بود
روزی از سمت خیمه اش حس کرد
عطر و بوی خود مسیحا را
در دل خاک خشک صحرا دید
رد پای زلال دریا را
در هوای مسیح خود ناگاه
دید از شوق پر در آورده ست
دید از کاروان عشّاق ِ
حضرت عشق سر در آورده ست
شیعه شد در حضور مولايش
با نگاهی دلش خدایی شد
قبله اش ، کعبه اش ، حسین شد و
حاجی عشق و کربلایی شد