غزل بسیج

اسب بود و تيغ و صحنه نبرد
بهتر از شما دلاوري نبود

غير دست حق به روي سنگرت
سايه‌بان سايه گستري نبود

حرف اگر که بود عشق و درد بود
غير از اين دو، حرف ديگري نبود

... واي من شبي که باغ لاله سوخت
جز شرار شعله سنگري نبود

مثل کودکي ميان حوض خون
دست و پا زديد و مادري نبود

هرچه بود و بود داغ تازه بود
جنگ بود و جنگ، داوري نبود