به قول یکی از نظرات باید نام این شعرها را غزل اصفهانی گذاشت چون در تعداد ابیات خساست به خرج رفته اما در فضایی که نامش مجازی است شاید همین هم بی ضرر نباشد!
فقیه و محتسب اینجا من و آن دلربا آنجا
در میخانه را بستند جا ماندیم ما آنجا
و زاهد گفت اگر اهل دلی با ما بیا مسجد
به او گفتم که من اهل دلم اما چرا آنجا
زمین یا آسمان؟ وقتی بنا بر ناز کردن هاست
چه فرقی می کند معشوق من اینجاست یا آنجا...